Jest to młody, bardzo szybko rozwijający się sport łączący latawiec pociągowy ze snowboardem lub nartami.
Do uprawiania snowkitingu potrzebny jest wiatr oraz duża otwarta przestrzeń pokryta śniegiem lub lodem. Teren może być zarówno płaski, pofałdowany jak i górzysty. Latawiec będący siłą napędową snowkitera jest najczęściej wpięty w uprząż i znajduje się zwykle w odległości dwudziestu kilku metrów. Do sterowania latawcem służy drążek sterowniczy lub manetki.

Snowkiting jest prostszy do nauczenia od kitesurfingu. Twarde podłoże pozwala na łatwiejszy start i jazdę przy stosunkowo słabym wietrze.

Ze względu na znacznie twardszą powierzchnię, zaleca się używanie ochraniaczy i kasku. Ważne jest również aby przed wejściem na lód sprawdzić jego wytrzymałość. Snowkiting uprawiany z należytą ostrożnością jest sportem bezpiecznym, ale nie można zapominać, że należy on do sportów ekstremalnych. Rekordowe prędkości osiągane podczas jazdy z latawcem na powierzchni, która minimalizuje tarcie (zamarznięte jeziora, zmrożony śnieg) przekraczają granicę 100 km/h, zaś największe skoki (a raczej loty) dochodzą do kilkudziesięciu metrów w górę i trwają po kilkadziesiąt sekund.

Dyscypliny latawcowe.

KITE JUMPING (skoki)

Ta dyscyplina skierowana jest na wykorzystywanie latawca bez dodatkowych sprzętów jak buggy czy landboard. Tutaj interesuje nas przede wszystkim wykonywanie skoków i ewolucji w powietrzu. Tą dyscyplinę najlepiej uprawiać na plaży, gdzie lądowania i ewnetualne upadki są w dużym stopniu amortyzowane przez miękką piaszczystą nawierzchnię.

KITE BUGGYING

Polega na wykorzystaniu siły latawca do jazdy na specjalnie skonstruowanym trzykołowym wózku, z przednim kołem skrętnym za pomocą nóg. Jazda na wózku dzieli się między innymi na jazdę freestyle'ową, polegającą na wykonywaniu rozmaitych tricków i ewolucji, freeride'ową, czyli jazda w terenie oraz race - wyścigi. Do każdej z tych kategorii należy mieć odpowiedni sprzęt i przygotowanie. Ogólnie rzecz biorąc na początek najlepszym rozwiązaniem jest podstawowy wózek. Będzie on spełniał większość zadań jakie przed nim postawisz. Jazda na wózku nie jest tak trudna, na jaką wygląda. Do tego sportu wykorzystuje się przede wszystkim latawce komorowe sterowane za pomocą rączek. W naszych polskich warunkach do kite-buggyingu przeważnie wykorzystuje się latawce komorowe o rozmiarach ok. 4 - 7 metrów kwadratowych. Ze względu na duże koła w wózkach buggy, nie potrzeba tutaj wyjątkowo niskiej trawy czy równych terenów. W wersji na bardzo dużych kołach typu big-foot możliwe jest poruszanie się nawet po piaszczystej plaży.

KITE LANDBOARDING

Wykorzystanie latwca z zastosowaniem deski(mountainboard) na kilkucalowych kołach do poruszania się w terenie. Deski wykorzystywane do tej dyscypliny to zazwyczaj mountainboardy - przeznaczone do zjeżdżania z góry. Są jednak firmy produkujące deski przeznaczone typowo do kite landboardingu. Jako że w Polsce większość miejsc nadających się do jazdy na landboardzie/mountainboardzie jest trawiasta i niezbyt równa, warto kupić deskę na zawieszeniu elastomerowo-sprężynowym. Także miękki "deck" jest wskazany. Znacznie ułatwi to poruszanie się w terenie oraz zwiększy komfort jazdy. Uprawianie kite-landboardingu można zacząć na latawcu komorowym 4 linkowym na rączkach. Najlepiej jednak zakupic do takiego latawca servo bar - bowiem tutaj lepiej sprawują się latawce sterowane barem. Najbardziej odpowiednim latawcem do tej dyscypliny są latawce komorowe z depowerem.

SNOWKITING

to zimowa odmiana landkitingu. Jest to młody, bardzo szybko rozwijający się sport łączący latawiec pociągowy ze snowboardem lub nartami. Do uprawiania snowkitingu potrzebny jest wiatr oraz duża otwarta przestrzeń pokryta śniegiem lub lodem. Teren może być zarówno płaski, pofałdowany jak i górzysty. Latawiec będący siłą napędową snowkitera jest najczęściej wpięty w uprząż i znajduje się zwykle w odległości dwudziestu kilku metrów. Do sterowania latawcem służy drążek sterowniczy lub manetki. Snowkiting jest prostszy do nauczenia od kitesurfingu . Twarde podłoże pozwala na łatwiejszy start i jazdę. przy stosunkowo słabym wietrze Ze względu na znacznie twardszą powierzchnię, zaleca się używanie ochraniaczy i kasku. Ważne jest również aby przed wejściem na lód sprawdzić jego wytrzymałość. Snowkiting uprawiany z należytą ostrożnością jest sportem bezpiecznym, ale nie można zapominać, że należy on do sportów ekstremalnych. Rekordowe prędkości osiągane podczas jazdy z latawcem na powierzchni, która minimalizuje tarcie (zamarznięte jeziora, zmrożony śnieg) przekraczają granicę 100 km/h, zaś największe skoki (a raczej loty) dochodzą do kilkudziesięciu metrów w górę i trwają po kilkadziesiąt sekund.

KITESURFING (także kiteboarding)

— sport wodny, odmiana surfingu, technicznie podobny do windsurfingu, jednak różni się znacząco w sposobie prowadzeniu deski – prowadzi się ją tak jak podczas jazdy na fali, na krawędzi (podobnie do snowboardu), w windsurfingu natomiast deska prowadzona jest płasko. Od tego ostatniego różni się także konstrukcją pędnika - zamiast klasycznego żagla używana tu jest odmiana latawca-paralotni utrzymywanego przez żeglującego kitesurfera w znacznej odległości, na uprzęży. Sport ten uprawiany jest zarówno na akwenach słodkowodnych (sprzyjające wiatry wieją np. w dolinach alpejskich, np. w południowym Tyrolu), jak i morskich (np. na polskim wybrzeżu Bałtyku).